🧑‍🎤 Dzień Gaśnie W Szarej Mgle Tekst

Wczoraj zapytała mnie dziewczyna, czemu nie jestem podobny do Lenina" - tak śpiewało się kiedyś, no a dziś? Wczoraj powiedziała mi dziewczyna, że... mnie zostawia dla jakiegoś manekina. A co ja na to? Płacz? Skąd! Nieokiełznana radość! Bo jakieś pięć tysięcy miesiąc w miesiąc zarobione bez wychodzenia z domu, czyli tak, jak lubię najbardziej. Dwójka na chatę, trójka na ruchy, w perspektywie średnio zaskakujące pytania o auto, kurs prawa jazdy, mieszkanie własne (ale zapisane na nią), potem dom, dzieci... I za co to wszystko? Za to, o czym pisał w szesnastym wieku już Erazm, notabene syn księdza, za to parosekundowe szczęście? Za zaspokojenie chuci tak nędznego kawałka człowieczego ciała, za tak zwane - przepraszam, że zabrzmi śmiesznie raczej - ruchy frykcyjne? W kawałku gumowego opakowania?No więc dziewczyna mnie porzuciła, bywa, a ja zacząłem konsumować swą radość. No więc książki, mam ich parę setek tych ważnych i uwielbiam odnajdować stare zdania, drażniące, że… ja tak nie najpierw nieboszczyk Kishon, taki izraelski satyryk, który dostał zapewne jakieś oficjalne pozwolenie na drwiny z Żydów, coś jak po nim Woody Allen czy Tarantino. Zaserwuję wam dwa zdanka, istne perełki (a sprzedają to wciąż w milionowych nakładach na całym świecie): "Cały kapitał izraelski znalazł się w rękach żydowskich i budzi to zrozumiałe niezadowolenie w szerokich kręgach społeczeństwa". A drugie: "Także w Izraelu wszystkie hotele należą do Żydów". No więc uczta ironii. Aha, a jak uczta, to oczywiście musiałem pójść do knajpy. Mam jedną ulubioną restaurację, nazywa się tak jak nasza gazeta, a mieści bliziutko mojej starej podstawówki z Grottgera (nr 98, pamiętam do dziś, choć nigdy nie nosiłem tarczy, z zasady od dzieciństwa sprzeciwiam się bowiem wszelkim obowiązkom, coś jak ten Król od Mleczki ze wstrętem do podtrzymywania dynastii, bo wokół jednego się to zawsze kręci, pupy i chałupy). Ale że porzuciła mnie dziewczyna, młoda, bardzo ładna ... bardzo głupia, no to dla odmiany postanowiłem umówić się z facetem, brzydkim (szalenie krzywe nogi), za to niegłupim. W tej knajpie, w której kiedyś mieściła się rezydentura GRU czy KGB, jedna swołocz, zatem znani osobnicy z setki najbogatszych chodzą tam niemal na pamięć i w ciemno, zapewne z racji przywiązania do adresu (a BOR każdorazowo sprawdza, czy na pewno wyjęto wszystkie kable ze ściany, przy okazji instalując nowe, własne). No więc zamiast z laską - poszedłem na kolację z Bakero. To taki trener najlepszej drużyny w kraju, czyli Polonii (Legię walnęła trójką na przykład). I ten Bakero jest w Polsce kompletnie niedoceniony, a zaraz pewnie będzie zwolniony, choć kilkanaście lat grał w Barcelonie z dychą - mówi to wam coś? Którego słuchali Cruyff, Romario, Lineker, Koeman, Stoiczkow, Laudrup? Niesamowity kapitał nosi on w głowie, coś jak Einstein, tyle że w futbolu, no i kocha Polskę tak samo mocno jak swój rodzinny Kraj Basków, go w świetny nastrój, ogłaszając, że ja płacę (każdy lubi być gościem, zresztą zapłaciła za nas poniekąd, nie wiedząc nawet o tym, ta moja niedawna dziewczyna). No i zagrałem mu na pianinie "el condor pasa", ładniej tylko robili to Simon and Garfunkel. Starałem się dociec (a z każdą godziną, jak to w rezydenturze, coraz bardziej rozwiązywał się mu język, i coraz lepiej mówił po słowiańsku) - jak postrzega Polskę. Powiedział - chyba wtedy przeszedł śmiało na angielski, że wielu ludzi w Polsce lubi się popisywać (coś jak ja, serio, myślał może o mnie). Że na świecie poznał dziesiątki ludzi stokroć bogatszych, ale tysiąc razy skromniejszych (pomijając Vera Cruz, hm, więc nie pojadę tam!). Że u nas jest głównie szpan i mi się zaczęło zgadzać, bo Zachód jest kompletnie inny, i zaraz pomyślałem o synu. Obraca milionami, a jak go ostatnio widziałem, pomyślałem, czy nie kupić mu kebabu: taki chudziutki, marny sweterek, plecaczek, broda nieogolona, za to w głowie tysiące wizji (jak u tego Ajnsztajna Drańsztajna). Spytałem go kiedyś, czy nie chciałby porządzić czymś większym, jakimś krajem na przykład, on na to: jeszcze mnie ludzie poznają, jak będę ich firmy sprzedawał albo kupował... Mocne. Niedawno był w Indiach, jak Tusk, no i palnął esa kapitalnego, budzącego moje poczucie dumy z Polski: "Tato! Suwalszczyzna przy tych całych Indiach to jest Las Vegas!".No więc rzuciła mnie dziewczyna, dała zarobić kupę kasy, książki poczytać, znajomych spotkać, filmy sobie przypomnieć (polecam: "Wściekłe psy" - to był niesamowity debiut Quentina). Aha, i za te pierwsze, wrześniowe zarobione pięć tysięcy kupiłem ze trzydzieści drzewek, między innymi jodły, modrzewie, srebrne świerki. No i co jest ważne naprawdę? Te śmieszne długie ruchy, dbałość o kawałek smutnego narządu czy jednak o głowę? Niejeden psycholog nazwie to zapewne kryzysem wieku średniego (zawsze mam jednak pod ręką viagrę, nie wstydzę się, bo i czego?) albo kryzysem po - czyli rozleniwieniem. Ależ jakież to piękne nie przejmować się nowymi bucikami, duperelami, zdradami, esami, zachciankami, galeriami, tylko pożyć mądrzej? No więc ja - spróbuję po raz może tysięczny i pierwszy... Syn niedawno był w Indiach, jak Tusk, no i palnął esa kapitalnego: "Tato! Suwalszczyzna przy tych całych Indiach to jest Las Vegas!"Ale co do tych elit, tych popisywaczy w białych skarpetkach - oczywiście skojarzył mi się od razu Kaczka, który popisuje się bezmyślną raczej władzą, kasując kolejnych oponentów (jak wczesny Tusk, zatem jeden chyba wart drugiego). Tak się dziwnie składa (nie wiem, czy o tym już gdzieś nie pisałem), że Jarek urzęduje dokładnie tam, gdzie ja przez trzy lata redagowałem "Przegląd Sportowy" (i miał on wtedy trzy razy wyższą sprzedaż niż obecnie). Otóż tyrałem tam od rana do nocy (z maksimum sześciogodzinną przerwą na browar), ale życie moje wyglądało tak jak Kaczki. Rano - pilot od bramy, wyjazd, trasa, na Nowogrodzkiej pilot, automatycznie uchylane drzwi, zjazd do garażu, gabinet. Absolutne odcięcie się od ludzi, od ich poglądów, pomysłów, pomijając podsłuchiwanie przy kiblu. Ja żyłem własnym, sztucznym światem i Jarek też tak żyje. I nawet na piwo nie wyjdzie do dawnej Balbiny, posyła tylko Lipińskiego chyba. To skąd on ma znać realia polskiej polityki? Z gazet i stacji, które bojkotuje?Żebyście jednak nie myśleli, że akurat Kaczką się zajmuję - otóż wyruszam na grzyby, dziś babcia przywiozła z naszego lasu w Wildze dwieście prawdziwków (ona 80, dziadek 120), więc jutro sam wyruszam na łowy, sam, bo nie muszę się martwić o żadną pindzię, czy wstanie, czy weźmie kalosze, czy jej nie zabraknie podpasek, czy się nie zgubi... Uff, jak wspaniale być porzuconym. No i te grzyby skosić, samotnie. A skoro dziadkowie tyle znaleźli, niewidomi, to ja nie dam rady?A przy okazji popatrzę na las, na spacer po mchu, który z niczym nie będzie mi się kojarzył - tylko z delikatnością, kolorami. A wrzos siny - z czterema porami roku, z nadchodzącą jesienią. I zanucę sobie piosenkę z młodości: dzień, gaśnie w szarej mgle, wiatr, strąca krople z drzew, sznur kormoranów w locie splątał się, ostatni ciepły dzień...

Wideo. Grupa nastolatków znęcała się nad 9-latkiem. Pędzą Konie - posłuchaj, zobacz teledysk, przeczytaj tekst piosenki. Tekst piosenki: Dzień gaśnie w szarej mgle. Wiatr strąca krople z drzew. Sznur kormoranów w locie splątał się, Pożegnał ciepły dzień, Ostatni dzień w mazurskich stronach. Zmierzch z jezior żagle zdjął, Mgieł porozpinał sto... Szmer tataraku jeszcze dobiegł nas. Już wracać czas. Noc się przybrała w czerń... To smutny lata zmierzch. Już kormorany odleciały stąd, Poszukać ciepłych stron. Powrócąc wiosną nad jeziora. Nikt nas nie żegna tu, Dziś tak tu pusto już... Mgły tylko ściga wśród sitowia wiatr. Już wracać czas. Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu

Tekst piosenki . Każdy kogoś kocha. Każdy ma tą jedna noc majową Każdy swą alejkę mroczną ma Każdy spośród nas w milczeniu stał Pod niebem wśród gwiazd Każdy z nas wyszeptał kiedyś słowo Kocham Cię - najprostsze z wszystkich słów Każdy też choć raz usłyszeć mógł Do jutra bądź zdrów Lecz tylko ja i Ty

Tekst piosenki: Dzień gaśnie w szarej mgle. Wiatr strąca krople z drzew. Sznur kormoranów w locie splątał się, Pożegnał ciepły dzień, Ostatni dzień w mazurskich stronach. Zmierzch z jezior żagle zdjął, Mgieł porozpinał sto... Szmer tataraku jeszcze dobiegł nas. Już wracać czas. Noc się przybrała w czerń... To smutny lata zmierzch. Już kormorany odleciały stąd, By szukać ciepłych stron. Powrócą wiosną nad jeziora. Nikt nas nie żegna tu, Dziś tak tu pusto już... Mgły tylko ściga wśród sitowia wiatr. Już wracać czas.

Pędzą konie po betonie w szarej mgle Pędzą konie po betonie w szarej mgle chociaż czasem jest nam dobrze czasem źle jesteś dla mnie wielką damą tą jedyną tą wybraną hej muzyczko moja miła kocham cię Muzyka: Łukasz Golec / Paweł Golec / Rafał Golec Słowa: Olga Golec / Rafał Golec

Russia is waging a disgraceful war on Ukraine. Stand With Ukraine! Wykonawca: Piotr Szczepanik Tłumaczenia: angielski, niemiecki polski polski Goniąc kormorany ✕ Dzień gaśnie w szarej mgle, wiatr strąca krople z drzew. Sznur kormoranów w locie splątał się, pożegnał ciepły dzień, ostatni dzień w mazurskich stronach. Zmierzch z jezior żagle zdjął, mgieł porozpinał splot. Szmer tataraku jeszcze dobiegł nas. Już wracać się przybrała w czerń. To smutny lata zmierzch. Już kormorany odleciały stąd poszukać ciepłych stron, powrócą z wiosną nad jeziora. Nikt nas nie żegna tu, dziś tak tu pusto już. Mgły tylko ściga wśród sitowia wiatr./ x2 Już wracać czas. / x2 Prawa autorskie: Writer(s): Tylko-tylczynski Andrzej Antoni, Woy-wojciechowski Jerzy MarianLyrics powered by by Dodaj nowe tłumaczenie Złóż prośbę o przetłumaczenie Tłumaczenia utworu „Goniąc kormorany” Kolekcje zawierające "Goniąc kormorany" Music Tales Read about music throughout history

Lyrics & Chords of Nocy Bure Cienie by Franek Kimono, 535 times played by 82 listeners - get pdf, listen similar

Tekst piosenki: Gdy gaśnie dzień wśród mych rodzinnych pól, Spowity w blask i cień przychodzę tu. Witają mnie szelesty bujnych traw, W wieczornej szarej mgle zielony staw. Od białych brzóz i rosochatych wierzb Melodia płynie tu, by zginąć gdzieś. I słyszę w krąg, jak wiatr na liściach gra Znajomy każdy ton i bliski od lat. Zapada noc, zbudziła roje gwiazd, A liść w brylantach ros srebrzyście gra. Nim pójdę stąd, na jawie roję sny, Oczarowany grą z minionych dni. I śpiewam pieśń, co twoją nutą brzmi, W niej moje serce jest, w niej radość i łzy. Gdy gaśnie dzień wśród mych rodzinnych pól, Spowity w blask i cień przychodzę tu. Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu ej3Y6i.

g1tsvs35pp.pages.dev/140

g1tsvs35pp.pages.dev/212

g1tsvs35pp.pages.dev/359

g1tsvs35pp.pages.dev/215

g1tsvs35pp.pages.dev/168

g1tsvs35pp.pages.dev/125

g1tsvs35pp.pages.dev/207

g1tsvs35pp.pages.dev/244

g1tsvs35pp.pages.dev/342

dzień gaśnie w szarej mgle tekst