Polonez. GENEZA: Pan Tadeusz powstał w czasie pobytu Adama Mickiewicza w Paryżu, w okresie, kiedy poeta przyglądał się z niepokojem sporom, jakie dzieliły polską emigrację polistopadową. Utwór miał się stać dla Mickiewicza sposobem na zapomnienie o kłótniach i bezustannych oskarżeniach, jakimi obrzucali się emigranci.
Home Książki Klasyka Pan Tadeusz Wydanie "Pana Tadeusza" kompletne, bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Zawiera bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów. W Soplicowie na Litwie Sędzia właśnie gości szlachtę, która przyjechała do niego w związku z procesem o zamek między Soplicami i Horeszkami. Po zakończeniu szkoły w Wilnie wraca też jego bratanek, młody Tadeusz. Czy perypetie miłosne beztroskiego młodzieńca zakończą się szczęśliwym małżeństwem? Czy uda się wzniecić powstanie na Litwie? Jak zakończy się spór między Soplicami i zaściankiem dobrzyńskim? Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni. Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie: • online • przelewem • kartą płatniczą • Blikiem • podczas odbioru W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę. papierowe ebook audiobook wszystkie formaty Sortuj: Książki autora Podobne książki Oceny Średnia ocen 6,5 / 10 25380 ocen Twoja ocena 0 / 10 Cytaty Powiązane treści
Obaj są przedstawicielami stanu szlacheckiego, ale przedstawiają dwa odmienne typy charakteru. Pierwszy jest reprezentantem magnaterii, a drugi zaś szlachty średniozamożnej. Obaj są także czołowymi przedstawicielami zwaśnionych rodów – oficjalnie między nimi toczy się spór o zamek. To zasadnicze cechy łączące obie postaci.
Właścicielem zamku był stolnik Horeszko. Po tym, jak poparł Konstytucję 3 Maja i przyłączył się do konfederatów Moskale napadli na jego siedzibę. Podczas obrony zamku z rąk Jacka Soplicy, który chciał zemścić się za odmowę oddania mu za żonę Ewy Horeszkówny, strzela i zabija triumfującego Stolnika. Po przegranej wojnie z Rosją, rząd zajął majątek Horeszków i część wraz z zamkiem oddał Soplicom. Od tej chwili zamku pilnuje ostatni sługa Horeszków – Klucznik Gerwazy. Gdy do Polski z zagranicznych podróży powraca Hrabia Gerwazy opowiada mu historię zamku i zdrady Jacka Soplicy. Początkowo panicz pragnie pogodzić się z Soplicami, jednak nie pozwala mu na to honor. Podczas wieczerzy za zamku przygotowanej przez Protazego, sługę Sędziego, Klucznik wraz z Hrabią wdają się w kłótnię z Soplicami. Tadeusz postanawia pojedynkować się z Hrabią. Z prawnego punktu widzenia ostatnią dziedziczką dóbr Horeszków jest Zosia – córka Ewy Horeszkówny. Ksiądz Robak (Jacek Soplica) dąży by zażegnać spór między rodami, dzięki małżeństwu Tadeusza i Zosi. Klucznik powołując się na słowa księdza Robaka organizuje zajazd na Soplicowo, czyli zbrojne zajęcie dworu. Do walki przyłączają się Rosjanie i pomagają Sędziemu pokonać szlachtę zaściankową, która brała udział w zajeździe. Dochodzi do walki szlachty litewskiej z wojskami rosyjskimi. Szlachta w obliczu wspólnego wroga godzi się i pokonuje wojska zaborcze. Ci, którzy biorą udział w walkach muszą zbiegać do Księstwa Warszawskiego. Powracają do Soplicowa na wiosnę wraz z wojskami Napoleona. Spór o zamek kończy się szczęśliwie. Zosia i Tadeusz zaręczają się. W ten sposób obydwa majątki – Horeszków i Sopliców łączą się. Młodzi postanawiają uwłaszczyć chłopów, nadając im ziemię.
Stolnik przed śmiercią przebacza Jackowi. 6. oddanie Soplicom zamku, ucieczka Jaceka. 7. spór Hrobiego i Sędzi o zamek. 8. Gerwazy proponuje Hrabiemu zajazd. 9. pomoc szlachty Dobrzyńskich w zajeździe. 10. zajazd przerwany przez Moskali. 11. walka z Moskalami. 12. spowiedź Jacka Soplicy, wybaczenie Gerwazego.
3Historia zamku Horeszków"Tyle scen dramatycznych i tyle powieści"Temat:214Autor: Agnieszka ŁazarekWPROWADZENIEZamek Horeszków to budowla, która leży tuż przy majątku odbywały się tam uczty, zabawy, polowania, było to również centrum życia zamkuGerwazy RębajłoWstępną charakterystykę Klucznika możemy odnaleźć już w II księdze, kiedy to widzimy go przy codziennym zajęciu, czyli zabawie otwieraniem i zamykaniem drzwi, które sam w tym celu Rębajło, Scyzoryk, Szczerbiec, Mopanku, postaci:Nosił tytuł Klucznika, nadany mu jeszcze przez Stolnika Horeszkę – pana, któremu pozostał wiernym do końca życia. Gerwazy był przez długie lata ostatnim dowodem na istnienie rodu Horeszków, ponieważ tylko on pielęgnował pamięć o tym wymarłym niemalże rodzie, opiekował się także ich posiadłością i ukrytymi w niej skarbami charakteru:Gerwazy jest przede wszystkim mścicielem – zataiwszy przebaczający gest Stolnika, swoim Scyzorykiem ścina głowy Sopliców. Wyraża on twarde prawo zemsty, czego ostatecznym rezultatem będzie namówienie Hrabiego do zajazdu. Wykazuje się przy tym ogromną zaciętością – nie dopuszcza myśli o zgodzie ze znienawidzonym rodem. W sporze o zamek to on odgrywa pierwsze skrzypce, gdyż z jego inicjatywy nie dochodzi do pełni ważną rolę w utworze, ponieważ umyślnie krzyżuje powstańcze plany Księdza Robaka i namawia szlachtę do zajazdu na Soplicowo. Chociaż uważał, że postępuje słusznie, w głębi serca zdawał sobie sprawę, iż powinien zaniechać zemsty na Soplicach, gdyż jego pan na łożu śmierci wielkodusznie przebaczył swojemu zabójcy. Klucznik był jednak człowiekiem ogarniętym chęcią krwawego rewanżu i rozprawienia się z sąsiadami raz na Mickiewicz opisuje jego wygląd:Zawsze nosił Horeszków liberyją dawną,Kurtę z połami żółtą, galonem oprawną,Który dziś żółty, dawniej zapewne był szyte jedwabiem herbowne klejnoty,Półkozice, i stąd też cała okolicaPółkozicem przezwała starego szczęście Klucznik zdołał się w porę opamiętać i odmienić. Stanął w obronie Soplicowa w walce z Moskalami, własnoręcznie zabił Płuta, a ostatecznie przebaczył nawet Jackowi Soplicy. Co także warto odnotować, Klucznik pogodził się na koniec ze swoim zaciekłym wrogiem – konfliktuGerwazy RębajłoSędzia Soplicabyły sługa Stolnika Horeszki, klucznik jego zamku, w którego ruinach mieszkał; poprzysiągł zemstę na rodzie Sopliców; zachęcał hrabiego do odzyskania zamku; skłócił Sędziego i Hrabiegosędzia powiatowy, właściciel Soplicowa, stary kawaler, wzorowy ziemianin i piewca tradycji; gościnny gospodarz, człowiek opanowany i sprawiedliwy;VSKoniec sporuo zamekZamek w posiadaniu rodu Sopliców i późniejsze procesy sądoweHistoria sporu o zamek HoreszkówLosy zamku po śmierci Stolnika HoreszkiGerwazy i jego pragnienie zemstyPoczątek historiiOpowieść GerwazegoLorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat zginął Stolnik Horeszko, jego dobra zostały zniszczone lub zabrane przez skarb państwa, ponieważ nikt się nimi nie opiekował. Część majątku odziedziczyli dalecy krewni, a część zabrali wierzyciele. Z powodu dużych kosztów utrzymania zamku nikt nie przejawiał chęci przejęcia go, aż do chwili pojawienia się dalekiego krewnego Stolnika, Hrabiego. Gdy ten romantyk i artysta osiągnął pełnoletniość, zainteresował się zamkiem, który urzekł go gotycką architekturą i malowniczymi kończą zaręczyny potomków zwaśnionych rodów - Zosi i Tadeusza. Wcześniej jednak okazja do zjednoczenia się pojawia się w momencie konieczności wspólnej obrony przed Moskalami. Odwaga Hrabiego oraz wspaniałomyślność Sędziego, który nie żąda osądzenia uczestników zajazdu budzą wzajemną sympatię w niedawnych wrogach. Gdy Hrabia wraca z emigracji jest niezwykle ciepło i serdecznie witany przez Sędziego. Trudno się temu dziwić – wszak spór został rozstrzygnięty w sposób satysfakcjonujący obie strony. Swój gniew i niechęć przełamuje nawet Gerwazy, który z wielką radością wita członka rodu Sopliców, jako nowego pana pełnoprawnym przejęciu spadku przeszkodził mu Sędzia Soplica, który otrzymał go wraz z innymi dobrami przez Targowicę (co w końcowych partiach poematu potwierdzi Ks. Robak), a więc w niezbyt honorowych w którym na stałe mieszkał tylko żyjący nadzieją pomszczenia śmierci pana klucznik Gerwazy stał się kością niezgody w relacjach bohaterów. Procesowali się o niego w ziemstwie (sądzie podkomorskim), w głównym sądzie (sądzie apelacyjnym dla sądów ziemskich), w tzw. guberskim (czyli gubernialnym) rządzie,w senacie, a nawet w rosyjskim sądzie apelacyjnym w Petersburgu, nie mogąc dojść do porozumienia i nie godząc się z podżegaczem sporu jest stary Klucznik. W Księdze II opowiada on historię zamku i rodu Horeszków, podkreślając krzywdy, jakich dopuścili się na jego panach Soplice, zwłaszcza zaś morderca Stolnika – Jacek pełna dawnych żalów i wyrzutów opowieść sługi oddziałuje na sentymentalno-romantyczną naturę Hrabiego, tak iż zmienia on swe postanowienia co do sprzedaży kulminacyjnym w sporze jest scena kłótni, mającej miejsce po polowaniu. Tam do głosu dochodzi urażona duma i ambicja Hrabiego, nieustannie podsycana przez Klucznika. Odżywa w nim wpajana intensywnie przez Gerwazego niechęć do Sopliców, ożywają urazy rodowe. Te wydarzenia zaważą na dalszym rozwoju fabuły, bowiem to właśnie wtedy powzięta zostanie decyzja zorganizowania zbrojnego najazdu na Sędziego, w celu wyegzekwowania praw do opis odnajdujemy już w księdze I"O dwa tysiące kroków zamek stał za domem,Okazały budową, poważny ogromem,Dziedzictwo starożytnej rodziny Horeszków;Dziedzic zginął był w czasie krajowych zamieszków. "Czas na krótkie ćwiczenia1. Napisz zaproszenie skierowane do Twoich rówieśnikówna wystawę poświęconą historii zamku Horeszków. Uwzględnijw tekście dwa argumenty zachęcające do obejrzenia wykonaj w literackaPODSUMOWANIEOBEJRZYJ FILM, DZIĘKI KTÓREMU UPORZĄDKUJESZ POZNANE WIADOMOŚCI3214Agnieszka ŁazarekDziękuję!
Pan Tadeusz – streszczenie krótkie. Młody panicz, Tadeusz przyjeżdża po latach do rodzinnego domu, do Soplicowa. W dworku stryja (Sędziego Soplicy) zastaje liczne grono osób, które zjechały się, by uczestniczyć w procesie o zamek. Spór o zamek toczą Sędzia Soplica i Hrabia.
Spór dwóch rodów szlacheckich – Sopliców i Horeszków – o prawo własności do zamku należącego niegdyś do nieżyjącego od dawna Stolnika, to jeden z głównych wątków Pana Tadeusza, wokół których zawiązana jest cała fabuła poematu. Jednak w natłoku wielu innych wątków, wartkiej akcji oraz przebogatych opisów przyrody i szlacheckich obyczajów z XIX wieku, łatwo jest zapomnieć, jak dokładnie, krok po kroku, przebiegał ów spór. Spór Sopliców i Horeszków o zamekWątek zamku zaczyna się w momencie, kiedy jego prawowitym właścicielem i gospodarzem jest Stolnik Horeszko – miejscowy arystokrata, w którego córce, Ewie, zakochuje się Jacek Soplica. Stolnik odmawia jednak ręki córki młodemu szlachcicowi, co doprowadza tego drugiego do rozpaczy i afektu, w którym morduje on swojego – do niedawna – przyjaciela. Zamek traci swojego pana i kończą się dni jego świetności. Przez wiele kolejnych lat, jedynym mieszkańcem pustej budowli jest Gerwazy Rębajło – stary sługa Stolnika, który poprzysiągł pomścić jego śmierć zabijając wszystkich Sopliców po kolei. Jest on przez okoliczną ludność nazywany Klucznikiem, ponieważ każdego dnia uporczywie otwiera i zamyka bramy wrota zamku. Z biegiem lat, wiele dóbr Stolnika przechodzi w ręce rodziny Sopliców. Sędzia Soplica – brat Jacka i głowa rodu – planuje przejąć również zamek. Rozpoczyna się wieloletni proces, w którym oprócz Sędziego uczestniczy również Hrabia – daleki krewny Horeszków – arystokrata, który pragnie posiąść zamek na własność ze względu na jego gotycki, tajemniczy i romantyczny charakter. Proces trwa parę lat. Znudzony Hrabia postanawia oddać zamek Soplicom. Gerwazy jednak odwodzi go od tego zamiaru, opowiadając mu historię śmierci Stolnika. Później ma miejsce uczta zorganizowana na zamku przez Protazego, w czasie której Soplicowie ucztują razem z Hrabią. Ucztę przerywa nachalne zachowanie Gerwazego, który zaczyna nakręcać zegary. Jego bezczelność staje się pretekstem do bójki, która ostatecznie polaryzuje nastroje w sprawie sporu o zamek. Gerwazy następnego dnia zwołuje w dobrzyńskim zaścianku sejmik szlachecki, na którym udaje mu się przekonać okolicznych sarmatów do zajazdu na Soplicowo w imię wymierzenia sprawiedliwości Sędziemu i odzyskania dziedzictwa Horeszków. Napaść kończy się sukcesem, a triumfatorzy ucztują tak hucznie, że wszystkich w końcu morzy się związani i uwięzieni przez Moskali, którzy zaalarmowani rozbojem, nocą wkraczają do wsi. Po chwilowej stagnacji, dochodzi do konfliktu pomiędzy majorem Płutem a Tadeuszem Soplicą, który to konflikt staje się zarzewiem starcia militarnego, w którym po jednej stronie staje carskie wojsko, a po drugiej zjednoczona szlachta. Ostatecznie druga strona odnosi zwycięstwo. W kwestii zamku dochodzi w końcu do porozumienia pomiędzy stronami, kiedy Tadeusz Soplica żeni się z Zosią z rodu Horeszków, co w symboliczny sposób godzi dwie zwaśnione od lat rodziny i zaprowadza pokój w okolicy. Zamek staje się dziedzictwem zarówno Sopliców, jak i Horeszków.
W końcu pojawia się Wojski, by powitać młodego panicza, wyjaśnia mu, ze niedługo ma zostać rozstrzygnięty spór o zamek, który od dawna toczą Soplicowie z Horeszkami. Powoli wracają też pozostali mieszkańcy, witając się z nowoprzybyłym.
„Pan Tadeusz” jest epopeją narodową opowiadającą o życiu szlachty na ziemiach polskich. Litwa jest przez niego przestawiona jako miejsce idealne, doskonałe do życia. Pojawiają się wątki sporów, ale także miłości. Akcja toczy się w momencie przełomowym dla losu Polski, czyli w czasie przemarszu wojsk napoleońskich — Mickiewicz wierzył, że Napoleon pomoże odzyskać wolność. Ze względu na dużą objętość eposu, dzieło zawiera wiele przydatnych motywów literackich. Motyw sporu Spór w utworze został ukazany humorystycznie w przypadku dyskusji na temat hartów Asesora i Rejenta, ale również poważniejszy spór o zamek Horeszków. Sprawa ma spore znaczenie, dlatego do Soplicowa zjeżdża się wielu gości. Spór o zamek Zamek należy do rodziny Horeszków, jednak jedynym żyjącym aktualnie potomkiem jest daleki krewny Stolnika po kądzieli, Hrabia. Część zamku otrzymuje także rodzina Sopliców od Moskali po zabójstwie Stolnika. Sędzia Soplica nie przejmuje się jednak sposobem, w jaki zamek trafił w ręce rodziny i chce sądzić się o prawo do całości budynku (a raczej jego ruin). Asesor i Rejent Spór ma charakter komiczny. Mężczyźni kłócą się, czyj pies jest szybszy i potrafi upolować zająca. Okazuje się jednak, że w jednym momencie doganiają ofiarę. Rywalizują oni, który z nich jest lepszym myśliwym i honor. Dopiero równoczesne dogonienie zwierzęcia godzi mężczyzn. Mickiewicz obnaża w ten sposób bezsens sporów prowadzonych przez szlachtę. Motyw zbrodni Jacek Soplica popełnia zbrodnię na Horeszce w afekcie. Jest rozgoryczony, ponieważ był zakochany w jego córce, Ewie (ze wzajemnością), jednak nim zdążył się oświadczyć, ojciec dziewczyny oznajmia mu, że wyda ją za kogoś innego, co jest dla niego ciosem. Czuje się też wykorzystany, ponieważ działał w jego interesie i wpływał na szlachciców podczas sejmików. Motyw miłości Ze względu na wielowątkowość epopei, w utworze pojawia się wiele wątków miłosnych, tych szczęśliwych, jak i niemożliwych do zrealizowania. Utwór kończy się z resztą potrójnymi zaręczynami, choć tylko Tadeusza i Zosi wydają się zakochani. Tadeusz i Zosia, Telimena Tadeusz początkowo jest zauroczony Zosią, którą spotyka w swoim pokoju po powrocie z nauk z Wilna. Myli jednak ją i Telimenę, dlatego przez dłuższy czas wchodzi we flirt z nią. Dopiero po pewnym czasie wybiera Zosię, która odwzajemnia jego uczucie. Jacek Soplica i Ewa Horeszkówna Na drodze ich szczęścia stoi mezalians. Soplica wywodzi się z niższej szlachty niż Ewa, wywodząca się z arystokracji. Ojciec kobiety nie wyraża jednak zgody na to i zaręcza ją z kasztelanem litewskim. Mają oni córkę, Zosię. Nieszczęśliwa matka zostaje potem zesłana wraz z małżonkiem na Sybir, gdzie umiera. Motyw walki Na Soplicowo zostaje przeprowadzony zajazd. Klucznik Gerwazy, dawny wierny sługa Horeszki chce go pomścić i najechać na majątek rodziny zabójców swojego pana. Pokazuje to skłócenie szlachty i wewnętrzną niezgodę między rodami. Dopiero w obliczu zagrożenia ze strony najeźdźcy (Moskale) potrafią się oni zjednoczyć. Wspomniana zostaje także walka księdza Robaka razem z wojskiem napoleońskim oraz udział młodych bohaterów (Tadeusza i Hrabi) w kampanii francuskiego przywódcy, z której powracają w ostatniej księdze epopei. Motyw narodowowyzwoleńczy Mimo sielankowości Soplicowa i ukazanych tam zwyczajów Polacy nadal chcą odzyskać niepodległość. Dają wyraz swojego patriotyzmu przez przestrzeganie obyczajów i kultywowanie tradycji, jak również zaangażowanie w działania przeciw zaborcom. Działalność Jacka Soplicy Jacek Soplica aka Ksiądz Robak po zabójstwie Stolnika, ucieka przed uznaniem za zdradę przez rodaków (zabójstwo miało miejsce podczas ataku rosyjskiego na posiadłość). W Rzymie przywdziewa habit zakonny i decyduje się na zaangażowanie w walkę u boku Napoleona. Na Litwę przyjeżdża jako emisariusz, by przygotować rodaków na powstanie, które może pomóc odzyskać te ziemie wojskom Napoleona. Przyjęcie żołnierzy napoleońskich W ostatniej księdze na przyjęcie z okazji narzeczeństwa Tadeusza i Zosi zaproszeni zostają także żołnierze kampanii napoleońskiej. Wszyscy pokazują im szacunek. Mickiewicz wyraża w ten sposób nadzieję na odzyskanie niepodległości u boku Napoleona. Młodzi Soplicowie decydują się także na postępowy ruch, czyli uwłaszczenie chłopów. Motyw tradycji Soplicowo zatrzymało się w czasie, zwracana jest tam duża uwaga na obyczaje i przestrzeganie etykiety przy stole. Jest to sposób na oddanie szacunku starszym, jak również przekazanie młodym szacunku wobec historii. Obyczaje szlacheckie Pokazane w epopei zostaje wielokrotnie duże przywiązanie do etykiety przy stole. Wszyscy zasiadają według ściśle określonych zwyczajów, na bazie wieku oraz klasy. Mężczyźni usługują kobietom i zabawiają je rozmową. Uroczystości zaczynał i kończył polonez. Podkreślona zostaje gościnność gospodarzy, muszą oni pomagać biedniejszym członkom rodziny, którzy mogli pozostawać w innych dworkach wiele miesięcy. Motyw rodziny Tadeusz, podobnie jak i Zosia są wychowywani nie przez swoich rodziców. Młodzieńca wychowuje stryj, sędzia. Czternastolatką zajmuje się daleka krewna Telimena. Choć nie mają oni blisko matki czy ojca (Zosi zginęli podczas drogi na Syberię), kochają oni swoich opiekunów, których traktują jak najbliższe osoby. Rodzina w staropolskich obyczajach była najważniejsza, czemu wyraz dawały duże i wystawne obiady/kolacje z okazji przyjazdu. Jacek Soplica tęskni za bratem, zachowuje się bardzo troskliwie wobec swojego bratanka.
8OYQR6. g1tsvs35pp.pages.dev/251g1tsvs35pp.pages.dev/109g1tsvs35pp.pages.dev/124g1tsvs35pp.pages.dev/215g1tsvs35pp.pages.dev/166g1tsvs35pp.pages.dev/95g1tsvs35pp.pages.dev/244g1tsvs35pp.pages.dev/254g1tsvs35pp.pages.dev/88
pan tadeusz spór o zamek
